کد مطلب:75489 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:314
«... اكنون گروههای ستمگر قیام كرده اند، «محتسبون: آمرین به معروف و نهی كنندگان از منكر» كجایند؟ همان كسانی كه سنت ها بر ایشان روشن و قبل از این مطلع شدند».[1]. بنظر می رسد كه «محتسبون» را بر كسانی اطلاق فرموده اند كه ناظر به جامعه و جریانات آن بوده، بدلیل شناخت سنتها، وقوع حوادث و بروز مسائل اجتماعی را از قبل مطلع شده اند. یعنی ناظران بر احوال جامعه كسانی هستند كه سیره و سنت های صحیح را یافته، از پدیده های اجتماعی آتی مطلع می گردند. (بمرور ایام این طبقه (محتسبون) كه عبارت از سنت شناسان مطلع از جرایانات اجتماعی و تاریخی بودند، به دو شعبه ی «وقایع نگاران درباری فاقد شعور» و یا «مامورین معذور از هر گونه مسئولیت یا جاسوسهای حكومتی» شدند). ملاحظه می گردد كه آن حضرت در تنگاتنگ رویاروئی با جریانات ستمگرانه به سراغ كسانی می روند كه شناختی از روند تاریخ داشته و سنت و سیره ها برای آنها روشن است. راستی آیا غیر از اینها چه كسانی هستند كه بتوانند در برابر ظلم و ستم طغیانگران به آن حضرت پاسخ مثبت گفته و ایشان را حمایت نمایند؟! از فحوای این كلام بر می آید كه «آمر به معروف» و «نهی كننده ی از منكر» واقعی آن كسی است كه [صفحه 18] نسبت به سنتها مطلع و درك صحیح از روند تاریخی عصر خویش داشته باشد.
آن حضرت در گفتاری آورده اند:
صفحه 18.